Charakterystyka jezior gminy Miłki...
Wszystkie Jeziora są położone na Pojezierzu Mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, w granicach gminy Miłki w powiecie giżyckim, w województwie warmińsko-mazurskim
Jez. Bielskie | Jez. Boczne | Jez. Buwełno | Jez. Byczek | Jez. Jagodne | Jez. Miłkowskie | Jez. Niałk Duży i Mały | Jez. Niegocin | Jez. Paproteckie | Jez. Przykop | Jez. Ublik Wielki | Jez. Wojnowo | Jez. Zgniłek |
Zobacz: MAPA JEZIOR >>
-
Jez. Bielskie
Bielskie (Bielewo, Biała, Bilsker See, Bilów See, Bill See), powierzchnia jeziora: 58,9 ha, poziom lustra wody: 145,9 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 29,5 m, średnia głębokość 7,3 m. Buwetao (Bawełno, Martinshagener See), w obrębie gminy znajduje się część północna i środkowa jeziora, do wysokości kanału łączącego je z jeziorem Ublik Wielki. Powierzchnia jeziora: 360,3 ha, poziom lustra wody: 116,5 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 49,1 m), powierzchnia jeziora: 23,7 ha, długość: 1285 m, maksymalna szerokość: 275 m, poziom lustra wody: 124,8 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 15 m, średnia głębokość 4,2 m.
- źródło: własne
Na zachodnim brzegu jeziora rozciąga się wieś Bogaczewo, a na przeciwległym brzegu znajduje się wieś Rydzewo. Jezioro to jest częścią szlaku żeglugowego Wielkich Jezior Mazurskich. Jezioro Boczne na południu łączy się poprzez Kanał Kula z Jeziorem Jagodne Jezioro Buwełno – jezioro typu rynnowego, ciągnące się z południa na północ, położone na wysokości 117 m n.p.m., o powierzchni 360 ha, maksymalnej głębokości 49,10 m, szerokości do 700 m i długości 8,8 km. Długość linii brzegowej wynosi 20,725 km, a wskaźnik rozwinięcia to 3,08. Położone w odległości 10 km na północny zachód od Orzysza. Jezioro położone jest wśród łąk i pól o stromych brzegach i urozmaiconej linii brzegowej. Na północy wąski strumyk łączy je z jeziorem Wojnowo, które z kolei połączone jest z jeziorem Niegocin. Południowa część jeziora łączy się kanałem z jeziorem Ublik Wielki. Na południowym brzegu leży wieś Cierzpięty, na zachodnim – Marcinowa Wola. W odległości 1 km na zachód od jeziora znajdują się Bagna Nietlickie. Z Buwełna prowadzą szlaki wodne na jeziora Niegocin i Ublik Wielki. W jeziorze występuje miętus pospolity, leszcz, okoń, szczupak, sandacz, węgorz, sieja, płoć, kleń. Ponieważ jezioro leży z dala od szlaku wodnego Wielkich Jezior Mazurskich, w przewodnikach turystycznych polecane jest przede wszystkim osobom lubiącym zaciszne miejsca. Sytuacja może się diametralnie zmienić po wykonaniu kanału o długości 2 km łączącego południowy koniec jeziora Buwełno z jeziorem Tyrkło. Plany takowe od ponad 100 lat zaprzątają głowy miejscowych włodarzy i polityków szczebla centralnego. Brak źródła sfinansowania inwestycji i odpowiedzialność za decyzje dalece ingerujące w środowisko naturalne skutecznie odwlekają przedsięwzięcie. Byczek - jezioro w woj. warmińsko-mazurskim, w pow. giżyckim, w południowej części gminy gminy Miłki, we wsi Wyszowate, leżące na terenie Krainy Wielkich Jezior Mazurskich. Według urzędowego spisu opracowanego przez Komisję Nazw Miejscowości i Obiektów Fizjograficznych (KNMiOF) nazwa tego jeziora to Byczek. W różnych publikacjach i na mapach topograficznych jezioro to występuje pod nazwą Bycek. Powierzchnia zwierciadła wody według różnych źródeł wynosi od 12,5 ha do 14,7 ha. Zwierciadło wody położone jest na wysokości 122,8 m n.p.m. Średnia głębokość jeziora wynosi 3,7 m, natomiast głębokość maksymalna 9,1 m. W oparciu o badania przeprowadzone w 1992 roku wody jeziora zaliczono do II klasy czystości. Powstało w wyniku wytopienia się brył martwego lodu zagrzebanych w piaskach naniesionych przez wody wypływających z lodowca. Zlewnia jeziora Bycek, przypomina dolinę rzeczną o niewielkich rozmiarach. Jest to najprawdopodobniej jezioro typu rynnowego: wąskie i głębokie. Jezioro zasilane jest wodami gruntowymi, z wyraźnie widocznym źródłem w południowo-wschodniej jego części. Wschodnią zlewnię jeziora stanowią łąki, natomiast zachodnią pola uprawne. Brzegi zarośnięte przez roślinność zanurzoną, wśród której dominuje trzcina. Jeziorko charakteryzuje czysta woda o dużej klarowności. Najczęściej spotykane gatunki ryb to: leszcz, lin, ukleja, sandacz, węgorz, szczupak, płoć, karp i sum. Jezioro Jagodne znajduje się na szlaku wodnym Wielkich Jezior Mazurskich pomiędzy Kanałem Szymońskim a Kanałem Kula. Jest to zbiornik mocno wydłużony z północnego wschodu na południowy zachód. Kanałem Kula, którego wylot znajduje się przy północnym krańcu, łączy się z jeziorem Boczne. Z kolei kanałem Szymońskim na południu z jeziorem Szymon. Jagodne jest zbiornikiem z licznymi dopływami. Są to głównie rowy melioracyjne, odwadniające przyległe pola, tereny bagienno - leśne oraz Kanał Kula, łączący jezioro Boczne z jeziorem Jagodne. Średnia głębokość akwenu wynosi 8,7 m. Jagodne jest bardzo malowniczym zbiornikiem o dobrze rozwiniętej linii brzegowej oraz urozmaiconej rzeźbie konfiguracji dna, z wieloma głęboczkami i górkami podwodnymi Na jeziorze znajdują się cztery bezimienne wyspy. Trzy z nich, płaskie i podmokłe, leżą w środkowej części jeziora, czwarta najmniejsza, przy brzegu zachodnim, na wysokości wsi Prażmowa. Zatoki jeziora bywają często wyodrębniane jako oddzielne jeziora. Przy północnym krańcu akwenu znajdują się cztery zatoki. Zatoka leżąca po stronie zachodniej nosi nazwę jeziora Mulik. Na południe od niej znajduje się zatoka o nazwie Jezioro Zimny Kąt. Przeciwległy kraniec jeziora łączy się plosem z zatokami wyodrębnionymi jako jeziora Szymoneckie i Górkło. Powierzchnia jeziora, razem z wymienionymi zatokami oraz zatoką Kula (od północy) Brzegi jeziora w przewadze są płaskie lub łagodnie wyniesione. Jedynie północne, w okolicy kanału Kula, charakteryzują się wysokimi i stromymi skarpami. Bezpośrednią zlewnię od strony zachodniej stanowią pola uprawne i łąki, od północy i wschodu zaś lasy i łąki. Linia brzegowa jeziora jest średnio zarośnięta. Roślinność wodna wąskim poprzerywanym pasem porasta obszary w pobliżu brzegów. Na obrzeżach jeziora znajduje się kilka wsi. Na północy od zachodu położony jest Kozin, od wschodu Jagodne Wielkie, w części środkowej od zachodu Prażmowo, od wschodu Jagodne Małe, na krańcach południowo – zachodnich wieś Szymona, a na południowo – wschodnich ostatnie miejscowość, Górko. Jezioro charakteryzuje się występowaniem znacznych głębokości na obszarze w części centralnej akwenu. Najgłębszym miejscem jeziora jest rejon położony na północ od miejscowości Prażnowo. Głębokość sięga tam 37,4 m. Na krańcach północnych i południowych głębokość zbiornika nie przekracza 20 m. Na obszarze akwenu brak większej ilości płycizn. Poza okolicami wysp i brzegów, na planie zaznaczono tylko jeden obszar gdzie głębokość spada poniżej 2 m. Znajduje się on u północno – zachodnich brzegów jeziora, naprzeciwko miejscowości Kozin. Jezioro Miłkowskie (Wobel) – położone na Pojezierzu Mazurskim, w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich, w granicach gminy Miłki w powiecie giżyckim, w województwie warmińsko-mazurskim. To niewielki, wydłużony z północy na południe zbiornik. Do wschodniego brzegu jeziora przylega wieś Miłki. Zasilany jest dwoma niewielkimi dopływami. Odpływ wód odbywa się w kierunku północno-zachodnim, poprzez Jezioro Wojnowo, do Niegocina. Powierzchnia zlewni całkowitej 5,3 km². Najgłębsze miejsce – 15 m usytuowane w części środkowej. Słabo rozwinięta linia brzegowa, teren przyległy do zbiornika jest pagórkowaty, o wzniesieniach dochodzących do 14 m n.p.m. W bezpośrednim otoczeniu jeziora przeważają grunty orne i zabudowania wiejskie. Jezioro jest objęte strefą ciszy. Nie posiada zabudowy rekreacyjnej i miejsc biwakowych. Niałk Duży i Mały (Duzy Niałk, Gross Mialk See, Raddlerwinkel; Klein Mialk See, Paddlerwinkeł), powierzchnia obu jezior obliczana jest łącznie z powierzchnią Niegodna, poziom lustra wody: 116,2 m n.p.m. Maksymalna głębokość: Duży Niałk-1,4 m, Mały Niałk- 2,5 m Niałk Duży i Niałk Mały to dwa połączne ze sobą jeziora o łącznej długości 840 m i szerokości nie przekraczającej 300 m, położone na północny zachód od Jeziora Wojnowo, w sąsiedztwie wsi Ruda (po wschodniej stronie jezior), w województwie warmińsko-mazurskim, w powiecie giżyckim, gminie Giżycko. Jeziora są płytkie (w najgłębszym miejscu 2 m) i zarośnięte, a ich zalesione, niskie brzegi nie nadają się do postoju. Dostęp do brzegu jest możliwy po ubu stronach przesmyku między jeziorami. Wejście na Niałk Duży otwiera się w południowo-wschodnim krańcu jeziora Niegocin Niegocin (Newothin, Newetein, Nabentine, Leuentin, Lówentin See), powierzchnia jeziora: 2600 ha, długość mierzona z północy na południe wynosi 7,2 km, średnia szerokość 2,4 km, szerokość maksymalna: 4,8 km, poziom lustra wody: 116,2 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 39,7 m, średnia głębokość 9,9 m. To jezioro morenowe. Jest trzecim pod względem rozmiarów akwenem w Krainie Wielkich Jezior Mazurskich. Na północy Niegocin łączy się z jeziorem Kisajno (część jeziora Mamry) przez kanały. Chcący przepłynąć na Kisajno można wybrać dwie drogi. Pierwsza z nich to wschodni Kanał Giżycki prowadzący przez Giżycko. Druga prowadzi przez Kanał Niegociński do jeziora Tajty i dalej przez krótki Kanał Piękna Góra. Na południu przez sieć jezior i kanałów (Jezioro Boczne, Kanał Kula, Jezioro Jagodne, Jezioro Szymoneckie, Kanał Szymoński, Szymon, Kanał Mioduński, Kotek Wielki, Kanał Grunwaldzki, Tałtowisko, Kanał Tałcki) można dotrzeć do jeziora Tałty i dalej na Jezioro Mikołajskie i Śniardwy. Na północnym brzegu jeziora leży Giżycko, a na zachodnim Wilkasy. Przez Niegocin biegnie szlak żeglowny z Giżycka do Mikołajek, Rucianego-Nidy i do Pisza. Chodzi tu o Jezioro Boczne na południowo-zachodnim brzegu (na szlaku do Mikołajek) i Jezioro Niałk na południowo-wschodnim końcu. We wschodniej części jeziora znajduje się wyspa Grajewska Kępa. Jez. Paproteckie (Paprockie Jezioro, Goldenischki, Paprodtker See, Golden See) leży nad miejscowością Paprotki. Powierzchnia jeziora: 27,8 ha, poziom lustra wody: 130,4 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 7,2 m, średnia głębokość Przykop (Przykop See, Mfihlen See), powierzchnia jeziora: 12,7 ha, poziom lustra wody: 135,1 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 5 m, średnia głębokość 1,5 m. Ublik Wielki (Duzy Ublik, Gross Ublick See), powierzchnia jeziora: 193,5 ha, poziom lustra wody- 116 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 32,5 m, średnia głębokość 8,9 m. Wojnowo (Wey Lang See, Woynowo See, Hessen See), powierzchnia jeziora: 176,3 ha, długość: 4,6 km, maksymalna szerokość: 1,05 km, poziom lustra wody: 116,3 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 14,2 m, średnia głębokość 6,3 m. Wojnowo - jezioro w środkowej części gminy Miłki, w powiecie giżyckim, w województwie warmińsko-mazurskim. Jest to jezioro rynnowe, bezodpływowe, typu oligotroficzno-mezotroficznego, brzegi jeziora zarośnięte są częściowo przez roślinność wynurzoną tworzącą rozległe podwodne łąki. Linia brzegowa jest silnie rozwinięta. Na zachodnim brzegu jest kilka łagodnie zarysowanych zatoczek. Jezioro ma polne brzegi o łagodnych wzniesieniach, natomiast od strony wschodniej przechodzą w strome skarpy. Dookoła jeziora jest kilka zadrzewień (kępy leśne). Od południa Jezioro Wojnowo łączy się Głaźną Strugą z jeziorem Buwełno, a od północy przez jeziora Niałk Mały i Duży z Niegocinem. Od wschodu uchodzi do jeziora Wojnowo rzeka Staświnka, która wraz z kanałem Stawińskim odwadnia łąki Stawińskie, pozostałość po jeziorze Stawińskim. Poniżej Staświnki uchodzi do Wojnowa struga łącząca to jezioro z Jeziorem Miłkowskim. Na zachodnim brzegu jeziora położona jest wieś Kleszczewo, a w północnej części Ruda, zaś od strony wschodniej jeziora znajduje się wieś Staświny. Przez jezioro Wojnowo przechodzi szlak kajakowy, dostępny także dla mniejszych żaglówek, nazywany "wielką pętlą mazurską"; prowadzi on do Jeziora Śniardwy, jednak między jeziorami Buwełno i Tyrkło konieczne jest przeniesienie lub przewóz łodzi (ok 2 km). Od dawna projektowane połączenie żeglowne tych jezior jest trudne m.in. ze względu na różnicę poziomów, ale także niewielką szerokość przepustu zabytkowego mostu na strudze łączącej Wojnowo i Buwełno. Jezioro Wojnowo jest stosunkowo mało popularne wśród żeglarzy; obowiązuje na nim strefa ciszy. Jezioro to jest typu leszczowego. Obecnie znajdują się tam następujące gatunki ryb: leszcz, lin, płoć, wzdręga, krąp, sielawa, ukleja, szczupak, okoń, węgorz. Zgniłek (Zgniłe Jezioro, Sguyli See, Elfen See), powierzchnia jeziora: 13,7 ha, poziom lustra wody: 138,8 m n.p.m. Maksymalna głębokość: 6,8 m, średnia głębokość 3,1 m. 
Jez. Jagodne 
3,5 m.
